W kulturze, w której bycie zajętym jest normą, a szybkie tempo życia wyznacznikiem sukcesu, szczególnie trudno jest utrzymać zdrową przestrzeń i balans w naszej codzienności. Wszystko ma jednak dwie strony medalu i jakąś alternatywę, która pozwala nam to zmienić. Warto zastanowić się nad tym, że kiedy mówimy „tak” wszystkim i wszystkiemu, akceptując życiową gonitwę zdarzeń, mówimy „nie” sobie, zapominając o własnych potrzebach, uczuciach, pragnieniach.
DLACZEGO SIĘ ZGADZAMY, CHOCIAŻ MAMY INNE ZDANIE…
Chcemy uszczęśliwiać ludzi i robimy to, mówiąc TAK, nawet jeśli oznacza to poświęcenie czegoś, co jest dla nas ważne. Odczuwamy wtedy jednocześnie poczucie winy, a nawet często angażujemy się w działania i relacje, które powodują, że czujemy się wyczerpani. Być może mówimy TAK, ponieważ czujemy, że istnieje pewien poziom oczekiwań lub zobowiązań, którym powinniśmy sprostać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz